"Birbirlerini sevdiklerini anlamak için kaç perşembe buluştular?" Val.
Sadece hafta sonları işe gidip, haftanın kalan tüm günlerini onunla geçirebilirdim.
Sıkılırdım herkesten o hariç.
Neden hiç sıkılmadığımız insanlarla hep kötü şeyler yaşanır?
Sıkılmadığımızı zannetsek de aslında sıkıldığımızdan mı?
Mutluluktan korkup sabote etmeye çalıştığımızdan mı?
Fazla gurur kibirdenmiş hani.
"Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor."
"Boşuna mücadele ettim, işe yaramayacak Duygularım bastırılır gibi değil.."
“Nasıl anlatsam bilemedim.Bin sene heyecanla beklediğin bir şey sonunda gelmiş de gerek kalmamış gibi.”
Kibir ve gururu dize getirebilecek tek gerçektir, Aşk... Artık perşembeler hüzünlü.
Comments