İki yabancı'ya cevap

Geçmişi paylaşan iki yabancı olduğumuz konusunda hemfikir olmak zor geliyor ama kendimize bile yabancı değil miyiz aslında bazen?

Bir atak geçirdim , psikotik özellikli bipolar atağıymış pek muhtemel ve bu atak sırasında çok radikal kararlar aldım, hayatımda değişiklikler yaptım. O dönem bunları yaparken o kadar kendimden emindim ki hiç bunları sorgulamadım. Hastalığın evresinin özelliğiymiş, neredeyse bir deneyin ortasında olduğuma bile inandırmıştı beni.

Hataya çok açık bir dönem yani, bu kötü. Ben bu dönemi kötü alışkanlıklara geri dönmeden, barış ve ruh a yatmadan, geçen seferki gibi kaza falan yapmadan ve tutuklanmadan atlattım, bu iyi.

Ama merak ediyorum. O dönem bunları yaşar ve yaparken hissettiklerim gerçek miydi, o kişi ben miydim. Bu atak gelmeseydi şu an hayatım yine böyle mi yoksa bambaşka mı seyrediyor olurdu diye sorgulamadan edemiyorum.

Tekrar söylüyorum, mutsuz değilim. Sadece psikolojik bir hastalıkla yaşamaya çalışan biriyim. Sanırım ömür boyu. Kendi yüzümden (tamam genetik faktörler de var)

Yani toparlayacak olursak eğer büyük bir suçluluk duygusuyla değil ama kendi de mağdur bir "yabancı" olarak özür dilerim.

Umarım her şey, biz iki yabancı için yoluna girer ve yolunda gider...